Abrupte wending

Eind 2013 kreeg mijn leven een abrupte wending. Vlak na de geboorte van onze tweede zoon overleed mijn vriend, geheel onverwachts. Wat ik toen voelde, valt eigenlijk niet te beschrijven: wanhoop, verdriet en boosheid.

Er kwam een enorme angst bij mij naar boven. Ik was bang dat ik de zorg voor mijn kinderen niet aan kon. Uit zelfbescherming plaatste ik emotionele muurtjes om mij heen en vluchtte ik in controle. To-do-lijstjes en rigide dagschema’s hielden mij op de been: als ik mijn dagen maar vulde met allerlei activiteiten hoefde ik niet te voelen. Ik functioneerde op karakter en wilskracht. Dit heeft mij kracht gegeven, maar tegelijkertijd ook veel plezier ontnomen. 

Vrijer leven

Totdat mijn jongste zoon naar school ging. Toen begon mijn manier van leven steeds meer te voelen als een te strakke jas. Leven vanuit controle zorgde er weliswaar voor dat ik de boosheid en het verdriet niet voelde, maar ook werden gevoelens van blijdschap en geluk afgevlakt.

Ik zocht naar een manier om dichterbij mezelf te komen en vond dit in de post-HBO studie Haptonomie. Ik kreeg inzicht in het hoe en waarom van die stevig opgebouwde muren, zodat ik ze stapje voor stapje af kon breken. Ik ben meer gaan voelen. Hierdoor heb ik meer contact met mijzelf, ben ik vrijer gaan leven en heeft mijn leven meer diepgang gekregen.

Haptotherapie heeft mijn leven veranderd. Dat is waarom ik dit werk elke dag weer met veel plezier doe.